نقطه تمایز مدرسه ایلیاتوس در توجه به تجربه های بومی و دادن ارزش بیشتر به آنها نسبت به چارچوب های نظری خارجی است. البته این به معنی نداشتن چارچوب نظری یا ساختن آن از ابتدا فارغ از نظریه های علمی روز نیست، بلکه به معنی سنگین تر بودن کفه تجربه نسبت به نظریه است. اینجا ابتدا تجربه های کاری است که اصالت دارد. تجربه هایی که قرار است توسط مقام فرزین و خانه آروین  به عنوان دو رکن کلیدی این مدرسه جمع آوری و پردازش شود و در اختیار مکتب طه قرار گیرد تا در تطابق با مدل های جهانی، مدل طه شامل چهارچوب مفهومی و روش اجرایی آن توسعه یافته و تکامل یابد. بنابراین مکتب طه بعد پژوهشی کار را سامان می دهد. این مکتب با ایجاد یک مدل قابل بسط -با حفظ هسته سخت- نقش هدایتی و محوری برای سایر ارکان مدرسه بازی می کند.

مقام فرزین وظیفه سازماندهی تعاملات مشاوران و مدیران سازمانی را به شکل روشمند برعهده دارد. این بازو با ارائه خدمات مادر خود، دیدی کلی و همگرا به مدیریت  فراگیر را همزمان با دیدی جزئی و واگرا به انواع متفاوت تخصص های مدیریتی در سازمان تقویت می نماید. و البته بدین شیوه دانش بکر تجربه های کاری را جمع آوری و ساماندهی می نماید.

خانه آروین با پردازش این تجربه ها و تولید محتوای آموزشی از آنها، مسئولیت آموزش کاربردی و مهارتی مدیران و کارکنان امروز و آینده را برعهده دارد. آموزشی مبتنی بر تجربه کردن تجربه های واقعی با رویکردی جذاب، مفرح و اثرگذار. این تجربه ها در فضای کار خانه آروین به مرور چنان غنی می شوند که دستمایه بروزرسانی مدل طه در مکتب طه خواهند بود. ضمن آنکه مدل طه یک مدل منبع باز خواهد بود و با روشی مناسب سایر نظرات ارزشمند متخصصان و خبرگان بازار مشاوره مدیریت ایران را ساماندهی خواهد کرد.